Thursday, November 29, 2007

باز هم تجربه جدید

نمیدونم خصلت ایرانی که صحبتش بود چیه؟ فضولی؟
من معذرت خواستم چون خیلی تو این روابط مهارت ندارم ولی فکر میکردم وقتی با یه نفر یکی شدی میتونی بدون منت و درخواست حمایتش کنی. حمایت نه کمک.
فهمیدم اشتباه کردم. یا واقعآ یکی نشدیم یا من از مرحله پرتم.
فکر میکنم ما یکی نشدیم و خیلی چیزارو بیشتربایدعایت کنم از این به بعد.
اما احترام به اعتقادات حرفه جالبی که چند بار بهم گفته شد و بقیه هم حمایت کردند و مثال زدند و پیشنهاد هم دادند.
یک سوال:
شما که از نگفتن حضرت به پیغمبر دین مبین اسلام ناراحت میشید چثدر به اعتقادات من احترام میزارید؟
نمیخواستم دیگه هیچ کجا در این مورد چیزی بنویسم ولی لطفاً این داستان! احترام به اعتقادات رو از مسلمونا نشنویم بهتره.
هرکسی توضیح خواست میتونه بره خوب مطالعه کنه.

5 comments:

سما said...

اگه كسي به اعتقادات تو توهين كرد دليل نمي شه توهم مثل اونها برخورد كني

سما said...

من گفتم نه اين افراد مقدس و نه هيچ بني بشري ديگه اي با احترام كسي بالا ميرن نه با بي احترامي كسي پايين مي يان ولي اين شخصيت آدمها رو نشون مي ده كه چطور با ديگران برخورد مي كنن

سما said...

ما فكر مي كنيم يكي شدن يعني نزاريم طرف مقابل حرفش رو بزنه يعني نزاريم آب تو دلش تكون بخوره يعني خود فرد نتونه از خودش دفاع كنه به نظر من اين دو تا مقوله كاملا جدا است دو نفر با هم يكي مي شن و در مواقع لازم وقتي ازهم خواستن ازهم كمك و حمايت مي گيرن تا وقتي كه فرد خودش مي تونه از خودش دفاع كنه اگه اجازه نديم اين حس بهش القاء مي شه كه نه آزادي داره نه توانش رو كه بتونه از خودش دفاع كنه

سما said...

يكي از مهمترين مهارتهاي آرام بودن در زندگي كوچك شمردن مسائل است. اگه آدم بخواد در بطن جزئيات بره هر روز مي تونه مسائله اي اون رو آزار بده و ناراحتش كنه آدم بايد چشمش رو روي خيلي چيزها ببنده تا بتونه آروم و شاد و سلامت زندگي كنه

سما said...

من بازم مي گم تا زماني كه مي تونم از خودم دفاع كنم دوست ندارم كسي ازم حمايت كنه چون احساس مي كنم توانايي ام رفته زير سوال مي ره ولي با اين حال كسي ازم حمايتم بكنه ناراحت نمي شم

Post a Comment