چند نکته مهم

بدون الویت می نویسم. شاید فقط بر اساس تاریخ اتفاقیه ریخته زیره هم.
اولندش- دیروز در حالی که برو بچ تیممون داشتند زحمت میکشیدند و تیم زرد سپاهان رو شخم میزدند بنده در مطب دکتر روزنامه دستم بود و خودم رو باد میزدم.
بصراحت و صادقانه میگم اگر کسی بغبر از آسمان بزرگم برام وقت دکتر گرفته بود هرگز حاضر نمیشدم که این بازی رو نبینم و داد و هوار نکشم.
وقتی تو اتوبان و از رادیول! سوت ته بازی رو شنیدم اینقدر دلم میخواست فریاد بکشم یه پسه گردنی بزنم به راننده استقلالی- سپاهانی که یه ریز شر و ور میگفت.
حسرت فریاد موند تو دلم، ولی امیدوارم این بار ببینه که اینقدر برام عزیز و با اهمیت بوده که وقتی گفت برو رفتم، بدونه چون و چرا. حالا حتی اگه بخاطر سلامتیه خودم باشه. یعنی اگه بخاطر سلامتیه تنها بود نمیرفتم. باور کن.
دویمندش- لحظه سفرش داره نزدیک میشه و من ازهمین حالا دلتنگ و بی قرارم.خوب علاقه دارم. در ضمن این رسمش نیست. حالا که داری میری اقلکندش کمی مهربونتر ونرمتر نمودار باش. لطف عالی مستطاب!!!
سیومندش- اینجا یک مکان شخصیه با مطالب شخصی. هر جا در باز بود دلیل نمیشه که بری تو.
اگرهم رفتی حرمت نگهدار. وقتی خودت میدونی و میگی که چیزی بهت ربط نداره پس تا ازت سوال نکردم و یا نخواستم از هرگونه اظهار نظر و تراوش معلومات و تجربیات محرومم کن. وقتی تجربه کردی که به کوتاهترین گفتمانت که سلام میباشه علاقه نشون ندادم و ادامه ندادم باید درک میکردی که به هیچ گفت و گویی با شما علاقمند نیستم. اجازه بده اگر هم در انتخاب نفر اول زندگیم اشتباه کردم به اشتباه خودم بسوزم که بهره من از هوش و ذکاوت توی دنیا همینه و به همین دلخوش میباشم لطفا دایه مهربونتر از ننه و کاسه داغتر از آش نباشید که مجبور بشم با توجه به عقل ناقصم حرفی بزنم که به شعوربالا و تجربیات و اطلاعات وسیعتون از زندگی خود و دیگرانی چون منه بی کفایت خدشه وارد بشه. کامنت آخرت روپاک نمیکنم تا همه بخونن وبفهمن من چه آدم کوته بینی هستم که نصیحتها و اندرزهای مادرگونه شما و هشدارهای دوستانه شما رو ندیده گرفتم. اماخودت بهتر از هرکسی میدونی که من با محترمانه ترین و بی احترامانه ترین حالت ازت خواستم که دست از این حرفها برداری. لطفاً بزارمن بدون دوست و گوش شنوا به زندگیه خودم مشغول باشم. لطفاً بیشتر از خودم مسئول و نگران زندگیه من نباش.
بنده خودم به تنهایی تعداد متنابهی از امثال شمارودرس میدم خواهشاً تحت هیچ شرایط و حالتی نگران و ناراحت من نباش. من همسرمهربونی دارم که با علم به همه چی وظیفه شاق سنگ صبوری من رو بعهده گرفته. احتیاج به گوش دیگه ای ندارم.